Rozdział-18-Dobra nowina i zła nowina

*w poprzednim rozdziale* 

-Co się stało?-zapytał zaniepokojony Edward

-Esme....-zaczął Carlisle

*

Bella:

Wszyscy spojrzeliśmy na Esme i Carlisle w nadziei,że któreś z nich dokończy.

-Oj,kochanie nie widzisz,że oni się martwią.-skarciła Esme swojego męża.-Otóż drogie dzieci za 9 miesięcy nasza rodzina się powiększy.-dopowiedziała a my patrzyliśmy na nią z zaszokowani.Pierwsza otrząsała się All.

-Gratulację.-powiedziała i przytuliła Esme. Zaraz po niej wszyscy się podnieśli i zaczęli składać im gratulację.No cóż Emmett nie był by sobą,gdyby nie wyskoczył z czymś głupim:

-No mamo w wieku 40 lat sprawić sobie dziecko to tylko wy możecie-powiedział i zaraz od Ross oraz od mnie dostał w ramię-Ał za co?

-Za miłość do ojczyzny-powiedziała Ross.I w tym samym momencie usłyszeliśmy dzwonek telefonu All.

-Przepraszam na chwilę-powiedziała chochliczka i poszła odebrać telefon.A my usiedliśmy na swoich miejscu i zaczęliśmy rozmawiać o tym,że zanim przyjdzie dziecko na świat to czeka na nas dużo pracy.Po pewnym czasie ja wyłączyłam się z rozmowy.Oparta o tors Edwarda zaczęłam się zastanawiać jak by to było jakbym to ja była w ciąży.Czy Edward byłby dobrym ojcem?A ja matką?Wyobraźnia podsuwała mi obrazy Edwarda z małą dziewczynką,która była by podobna do niego.Boże Bello on jest raptem z tobą kilka dni a ty już myślisz o przyszłości.Dziewczyno uspokój się.On ci się nawet nie oświadczył.-skarciłam się w myślach,ale prawda jest taka,że Edward jest moją przyszłością.

-O czym myślisz kochanie?-zapytał mnie Edward

-O nas,o przyszłości-odpowiedziałam i w tej samej chwili weszła do salonu przerażona Alice,która gdy tylko na mnie spojrzała to uciekła wzrokiem i zaraz usiadła koło Jazza,a ten ją zaraz przytulił.Co ją tak wystraszyło?Co się stało?Zastanawiałam się.

*

Po godzinie rodzice chłopaków poszli do domu,bo jak to Carlisle powiedział "Esme musi o siebie teraz bardziej dbać".A ja w końcu mogę zapytać moją siostrę co ją takiego przeraziło.Tylko jak na złość ją i Jazza oraz Rosalie i Emma gdzieś wywiało.A ja z Edwardem dalej siedzieliśmy w salonie.

-Skarbie co się stało All?Cały czas unikała mojego spojrzenia.-zapytał mój ukochany

-Nie wiem,ale zaraz się dowiem-powiedziałam i krzyknęłam-ALICE SWAN WIDZĘ CIĘ ZARAZ NA DOLĘ.

Po 5 minutach zeszły do nas moje siostry z swoimi chłopakami.Gdy usiedli to zauważyłam,że moje siostry unikają mojego wzroku.

-Czy możecie mi z łaski swojej powiedzieć co się stało?-zapytałam patrząc na nie.

-Nic.-odpowiedziała Alice za szybko.

-Jak to nic.Od tego telefonu unikasz mojego i Edwarda wzroku.Coś musiało się wydarzyć-stwierdziłam.Kątem oka zobaczyłam,że Jazz pokazuje na migi,żeby Edward i Emmett wyszli z nim.Gdy chłopcy zaczęli się podnosić.Powiedziałam:

-Zostajecie.

-Bello ale to wasze sprawy.-powiedział Jazz

-Nie.Widzę,że to dotyczy też i Edwarda.Dlatego zostajecie.

-Ona ma rację.Nie chcemy mieć przed wami tajemnic.-odezwała się Rosalie. Chłopcy usiedli i przytulili swoje ukochane.Spojrzałam na Alice a ta zaczęła mówić.

-Pamiętasz Anne?-zapytała Alice.A ja kiwnęłam głową,że tak-Anne jest moją najbliższą przyjaciółką.I czasem do siebie dzwonimy.No więc dziś do mnie zadzwoniła z informacją,że Jakob Black szuka Belli.Był u  niej i pytał się gdzie teraz mieszkamy.Oczywiście ona mu nie powiedziała,ale Laura wyśpiewała mu wszystko. Bello to kwestia czasu kiedy tu przyjedzie Black.Przykro mi.-powiedziała a mi z każdym jej słowem robiło się słabo.Dobrze,że siedziałam bo pewnie bym upadła.

-Kim jest Jakob Black?-zapytał mój ukochany-I dlaczego wy się tak go boicie? 

Hej.Co tam u was?Zdaliście do następnej klasy?Oceny wystawione?.Jak tam wasze średnie?.

U mnie na szczęście już wystawione.Średnią mam słabą,ale najważniejsze,że zdaję do następnej klasy.

Jakie macie plany na wakacje?

A i rozdział dedykuję wam wszystkim,bo bez was tego blogu dawno by już nie było.Całusy Bella:*